buizen

In de laatste editie van een Jiskefet was de schminck zo goed dat ik niet iedereen herkende (wie de Freriks??). De tekst wel! Na negentien fouten in drie zinnen was voor mij de lol van het Nationale Dictee der Nederlandse taal er al weer af. Doe mij maar weer een gewone Jiskefet.


Thuis voor de buis

Die tintelende nazomerdag was de luie, gesubsidieerde bohémien zich al
’s morgens vroeg te buiten gegaan aan een dolce far niente op zijn aftandse tweezitscrapaudtje.
De antiheld deed alles op zijn elfendertigst en leverde de op z’n jan-boerenfluitjes in elkaar geflanste genreschilderijen steevast te elfder ure voor de subsidiëring af bij de mecenassen.

De luiwammesende vrijeberoepsbeoefenaar keek naar het tv-kanaal van de op reclame-inkomsten gedijende supercommerciële pulpzender; daar werd net het eerste tête-à-tête van een twee-eiige tweeling vastgelegd.

http://www.omroep.nl/nps/grootdictee/televisie.html


ps.
dit beloofd ook weinig goeds:


KINDERDICTEE 2005; De schrijver was Bart Chabot.


Echt gebeurd


"O, die leeuweriken", verzuchtte de elfjarige Linda van Goes, krabbend aan haar
zwemmerseczeem. Zij zat aan een ovale picknicktafel onder een
perubalsempopulier. "Dat gevlieg, wat een monnikenwerk!" Zij schoof haar
emaillen bord met roggebrood weg en in één moeite door haar oei-oei-machine.

Terwijl een vet coole hiphopact uit haar minuscule mp3-speler stuiterde,
pedaleerde zij relaxed huiswaarts richting Amsterdam-Oost. Daar bivakkeerden de
Van Goesjes in een vierkamerappartement.

Vlak voor haar neus spurtte plotsklaps een beestje het struweel in: een
penseelstaartbuidelmuis, ook wel tafa genoemd. En daar, boven het weidse
weidelandschap, fladderde een notenkrakertje! Vrijwel onmiddellijk daarop
scheurde de hemel met een oorverdovend geraas in tweeën en...