even in NL
De eerste avond in Nederland is wer gelijk een omte te onthouden en op te teren de komende donkere weken voor Kerst.
We eten stamppot met z’n allen! Dus ook met de chef kok Oma Annie, mee-eters: Kelly, Naomi en Bart plus H&J zelf natuurlijk. Blote billen in het gras met worst en uitgebakken spek. De volgende dag is het lekker rustig. Het weer is niet veel anders dan bij aankomst, de geur van de suikerwerkfabriek maakt het thuis gevoel compleet. Even op bezoek in Sappemeer en ’s avonds een biertje met Geertje in (De) Stad. Als Uwe zo rond half twaalf belt weer ik dat het nog twee uur duurt voor ik naar bed kan. Ik besluit de tijd te doden met wat werk en tussendoor mijn collega door de polders en Friesland te loodsen.
De volgende ochtend roepen we het vacantie gevoel op door voor het ontbijt al in de jaccuzzi te bubbelen en pas daarna een tocht door Stad en Ommeland te maken. We eten haring in Lauwersoog, zien de borgen Verhildersum en Frayelema, dumpen wat boeken en kleding in het vacantiehuis aan het Paterswoldse meer en bezichten Groningen stad.
De tijd vliegt voorbij net als het plandschap razendsnel voorbij hoewel ik regelmatig figuurlijk stil sta bij bezienswaardigheden en wetenswaardigheden debiteer over mijn geliefde provincie.
Op zaterdag is het weerzien met het trainersgilde op Papendal ook als een warm bad. Ik kan poedelen en spelen zonder te verdrinken met mijn vrije slag. Peter verzorgt een prima introductie, Hanno houdt een goed betoog over herstel en Wigert is op dreef met een nuttig verhaal over vormspanning rondom het bekken terwijl Tony Lester een anecdotisch verhaal houdt over de weg naar Osaka voor een van zijn pupillen. Dieter Kollark is voor de insiders en beheersers van de Duitse taal geestig en onderhoudend.
Voor we het weten is het al Borreltijd (what is borrel? Vraagt Uwe) en moeten we de gekregen muntjes inleveren voor wat drinken. Gevolgd door een diner met – volgens Arno het beste van de laatste weken- op de borden. Ik reken snel even uit, niet voor het eerste in deze dagen, dat het stukje vis met een slappe salade en dito frietjes, vooraf gegaan door een muizehapje en gevolgd door een puddingkje dus ruim 55 gulden heeft gekost per persoon. Laat ik het zo zeggen: ik heb het er niet aan af kunnen eten. Maar dat geldt ook voor de soep, koffie en gebak de volgende dag op het Bloemendaalse strand. Uwe en ik rijden na de praktijssessie op zondagmorgen in de stromende regen naar de kust en laten ons even zandstralen en nat regenen/
Het onstuimige weer weerhoudt ons van een wandeling in de duinen en door de stad. We korten het noodgedwongen wat in en zakken af naar cafe Koops waar we hartelijk welkom worden geheten door Rolf en zijn lekker bokbier. (Ik bedenk dan dat de avond te voren de vele biertjes me niet in de koude kleren zijn gaan zitten en besluit dat we het rustig aan moeten doen bij Studio). Bij de Stuud speelt een ouwe lullen bandje (lees mannen op –mijn- middelbare leeftijd) klassieke pophits. Goed te verteren als je gewoon mee wilt zingen maar minder leuk als je kijkt naar de getoonde muzikale kunsten. Tijd voor de inwendige mens op naa Parels. Heerlijk, simpel en lekker. Met Dick nog even over 1900 praten en op naar het jubilerende Stiels. Wat een lekkere muzikanten toch die jongens van De Family. Uwe gaat wat eerder terug naar ons hotel achter de Bavo kerk en ik ontmoet allerlei bekenden. Hier heb ik dus een paar weken naar uit gekeken. Ik geniet en slaap nog half als Uwe op maandagochtend vroeg naar Schiphol rijdt. Ik slenter wat rond in de stad en vertrek vroeg naar het vleigveld zodat ik daar nog wat kan lezen en werken. Morgen wacht Aspire weer.
We eten stamppot met z’n allen! Dus ook met de chef kok Oma Annie, mee-eters: Kelly, Naomi en Bart plus H&J zelf natuurlijk. Blote billen in het gras met worst en uitgebakken spek. De volgende dag is het lekker rustig. Het weer is niet veel anders dan bij aankomst, de geur van de suikerwerkfabriek maakt het thuis gevoel compleet. Even op bezoek in Sappemeer en ’s avonds een biertje met Geertje in (De) Stad. Als Uwe zo rond half twaalf belt weer ik dat het nog twee uur duurt voor ik naar bed kan. Ik besluit de tijd te doden met wat werk en tussendoor mijn collega door de polders en Friesland te loodsen.
De volgende ochtend roepen we het vacantie gevoel op door voor het ontbijt al in de jaccuzzi te bubbelen en pas daarna een tocht door Stad en Ommeland te maken. We eten haring in Lauwersoog, zien de borgen Verhildersum en Frayelema, dumpen wat boeken en kleding in het vacantiehuis aan het Paterswoldse meer en bezichten Groningen stad.
De tijd vliegt voorbij net als het plandschap razendsnel voorbij hoewel ik regelmatig figuurlijk stil sta bij bezienswaardigheden en wetenswaardigheden debiteer over mijn geliefde provincie.
Op zaterdag is het weerzien met het trainersgilde op Papendal ook als een warm bad. Ik kan poedelen en spelen zonder te verdrinken met mijn vrije slag. Peter verzorgt een prima introductie, Hanno houdt een goed betoog over herstel en Wigert is op dreef met een nuttig verhaal over vormspanning rondom het bekken terwijl Tony Lester een anecdotisch verhaal houdt over de weg naar Osaka voor een van zijn pupillen. Dieter Kollark is voor de insiders en beheersers van de Duitse taal geestig en onderhoudend.
Voor we het weten is het al Borreltijd (what is borrel? Vraagt Uwe) en moeten we de gekregen muntjes inleveren voor wat drinken. Gevolgd door een diner met – volgens Arno het beste van de laatste weken- op de borden. Ik reken snel even uit, niet voor het eerste in deze dagen, dat het stukje vis met een slappe salade en dito frietjes, vooraf gegaan door een muizehapje en gevolgd door een puddingkje dus ruim 55 gulden heeft gekost per persoon. Laat ik het zo zeggen: ik heb het er niet aan af kunnen eten. Maar dat geldt ook voor de soep, koffie en gebak de volgende dag op het Bloemendaalse strand. Uwe en ik rijden na de praktijssessie op zondagmorgen in de stromende regen naar de kust en laten ons even zandstralen en nat regenen/
Het onstuimige weer weerhoudt ons van een wandeling in de duinen en door de stad. We korten het noodgedwongen wat in en zakken af naar cafe Koops waar we hartelijk welkom worden geheten door Rolf en zijn lekker bokbier. (Ik bedenk dan dat de avond te voren de vele biertjes me niet in de koude kleren zijn gaan zitten en besluit dat we het rustig aan moeten doen bij Studio). Bij de Stuud speelt een ouwe lullen bandje (lees mannen op –mijn- middelbare leeftijd) klassieke pophits. Goed te verteren als je gewoon mee wilt zingen maar minder leuk als je kijkt naar de getoonde muzikale kunsten. Tijd voor de inwendige mens op naa Parels. Heerlijk, simpel en lekker. Met Dick nog even over 1900 praten en op naar het jubilerende Stiels. Wat een lekkere muzikanten toch die jongens van De Family. Uwe gaat wat eerder terug naar ons hotel achter de Bavo kerk en ik ontmoet allerlei bekenden. Hier heb ik dus een paar weken naar uit gekeken. Ik geniet en slaap nog half als Uwe op maandagochtend vroeg naar Schiphol rijdt. Ik slenter wat rond in de stad en vertrek vroeg naar het vleigveld zodat ik daar nog wat kan lezen en werken. Morgen wacht Aspire weer.
Comments