coach momenten
Gisteren had de gouden dag moeten worden.
Allereerst 'natuurlijk' voor onze Sven. Het ging heel anders. Coach Kemkers stuurde zijn pupil de verkeerde baan in. Op afstand was het via de tv ook voor mij te volgen hier in Brazilie. Dus ik zag ook de afwerende acties van Kramer na de finish en de verslagenheid bij de coach. Hij had gefaald. Terwijl de schaatser weer eens zijn karakter toonde en de winners/killes mentaliteit op het ijs legde zakte de coach door de ijsvloer. Een hele dure fout zei Sven Kramer tegen de Maalderink. Een geweldig interview waar Kramer super koel bleef.
Kemkers had zijn eigen fout al snel door. Deed de handen voor de ogen maar maakte vervolgens gewoon met diezelfde handen zeven vingers naar beneden. Hij ging door. Ik vroeg me hier hard op af: waarom niet stoppen. Gewoon punt dit is zinloos. De Koreanen juichen, Bob de Jong twijfelt en op de tribune zegt Ype hardgrondig godverdomme, Naomi van As verbergt zich inhaar oranje capuchon. Nu lijkt het nog een gouden race een Olympisch record een baan record maar het is allemaal voor niks.
Dan een ander coachmoment. Want waar de lichaamstaal van Kemkers en Kramer duidelijk is: even afstand, daar komt opeens de chef de mission in beeld. Hij knielt voor het bankje waar Sven Kramer zit en legt diens hoofd op de schouder. Later zei hij dat hij medelijden met Kemkers had en dat Sven snel weg wilde. Maar met zijn optreden plaatste hij de relatie van atleet-coach in een ander daglicht. Hij koos voor de sporter en pikte de plaats van de coach in. Hij had zoals nu Wopke De Vegt deed, een gesprek tussen Kramer en zijn coach in het nabijgelegen hotel moeten organiseren, in een poging zo snel mogelijk de kou uit de lucht te halen.
Ook bij de biathlon een interessante coachkeuze. Uwe Mussiggang de nieuwe coach voor mannen en vrouwen biathlon van Duitsland na deze spelen, koos er voor goudhaantje Magdalena Neuner buiten de ploeg te laten. Officieel was er nog eerst sprake van dat Neuner vrijwillig afzag van deelname om zo haar teamgenote een gouden plak te gunnen. Maar al snel bleek dat Mussiggang koos voor zijn oude garde die zijn strijdplan in het verleden stipt uitvoerde. Daar paste de ongeconcentreerd schietende Neuner niet in. In de wedstrijd schoof hij met zijn oude opstelling en zo kwam alles kunner Wilhelm op 1 terecht en moest Henkel het nu op vier doen.
Maar zoals al eerder bleek geen van dit viertal is in fysieke topvorm en dus konden ze ondanks goede schietprestaties niet tippen aan de russen en werden ze voorbij gelopen door de fransen (en nog bijna door noren en zweden ook). Laat dat nou juist de kwaliteit van Neuner zijn: snel in de loipe en kunnen aanvallen.
Alle gevallen zullen nog wel een staartje krijgen.
TVM schoot al eerder in de lucht om aandacht te krijgen, Kemkers lijkt toe aan een sabbatical als ik Ton Boot mag geloven, en Neuner zal nog wel van ich doen spreken.
Allereerst 'natuurlijk' voor onze Sven. Het ging heel anders. Coach Kemkers stuurde zijn pupil de verkeerde baan in. Op afstand was het via de tv ook voor mij te volgen hier in Brazilie. Dus ik zag ook de afwerende acties van Kramer na de finish en de verslagenheid bij de coach. Hij had gefaald. Terwijl de schaatser weer eens zijn karakter toonde en de winners/killes mentaliteit op het ijs legde zakte de coach door de ijsvloer. Een hele dure fout zei Sven Kramer tegen de Maalderink. Een geweldig interview waar Kramer super koel bleef.
Kemkers had zijn eigen fout al snel door. Deed de handen voor de ogen maar maakte vervolgens gewoon met diezelfde handen zeven vingers naar beneden. Hij ging door. Ik vroeg me hier hard op af: waarom niet stoppen. Gewoon punt dit is zinloos. De Koreanen juichen, Bob de Jong twijfelt en op de tribune zegt Ype hardgrondig godverdomme, Naomi van As verbergt zich inhaar oranje capuchon. Nu lijkt het nog een gouden race een Olympisch record een baan record maar het is allemaal voor niks.
Dan een ander coachmoment. Want waar de lichaamstaal van Kemkers en Kramer duidelijk is: even afstand, daar komt opeens de chef de mission in beeld. Hij knielt voor het bankje waar Sven Kramer zit en legt diens hoofd op de schouder. Later zei hij dat hij medelijden met Kemkers had en dat Sven snel weg wilde. Maar met zijn optreden plaatste hij de relatie van atleet-coach in een ander daglicht. Hij koos voor de sporter en pikte de plaats van de coach in. Hij had zoals nu Wopke De Vegt deed, een gesprek tussen Kramer en zijn coach in het nabijgelegen hotel moeten organiseren, in een poging zo snel mogelijk de kou uit de lucht te halen.
Ook bij de biathlon een interessante coachkeuze. Uwe Mussiggang de nieuwe coach voor mannen en vrouwen biathlon van Duitsland na deze spelen, koos er voor goudhaantje Magdalena Neuner buiten de ploeg te laten. Officieel was er nog eerst sprake van dat Neuner vrijwillig afzag van deelname om zo haar teamgenote een gouden plak te gunnen. Maar al snel bleek dat Mussiggang koos voor zijn oude garde die zijn strijdplan in het verleden stipt uitvoerde. Daar paste de ongeconcentreerd schietende Neuner niet in. In de wedstrijd schoof hij met zijn oude opstelling en zo kwam alles kunner Wilhelm op 1 terecht en moest Henkel het nu op vier doen.
Maar zoals al eerder bleek geen van dit viertal is in fysieke topvorm en dus konden ze ondanks goede schietprestaties niet tippen aan de russen en werden ze voorbij gelopen door de fransen (en nog bijna door noren en zweden ook). Laat dat nou juist de kwaliteit van Neuner zijn: snel in de loipe en kunnen aanvallen.
Alle gevallen zullen nog wel een staartje krijgen.
TVM schoot al eerder in de lucht om aandacht te krijgen, Kemkers lijkt toe aan een sabbatical als ik Ton Boot mag geloven, en Neuner zal nog wel van ich doen spreken.
Comments