remoon
Gisteren was het zo ver een surprise farewell.... voor Remona. vandaag zegt ze op FB...
Zelf kon ik er niet bij zijn. Wat is mij nou het meest bijgebleven? Dat Remona uiteindelijk is geslaagd als top atlete na een jarenlange studiereis die zo ongeveer bij mij begon. De lagere school waar basisvaardigheden worden aangeleerd en de middelbare school waar dieper op de zaken wordt in gegaan. Dat ze bij mijn CIOS&ALO-studiegenoot Ronald Vetter de laatste stap zette maakt het extra speciaal. Want ooit begonnen Vetter en Lenting samen na onze CIOS opleiding als districtstrainers in West 1: hij als specialist kogelslingeren en ik …….hoogspringen. Dat ze het Nederlands record van Mieke van Doorn (ook De Spartaan –sic!-) pakte was dus echt de kers op de taart.
De uitnodiging om bij dit afscheid te zijn was voor mij speciaal.De reactie van Remoon ook. (heet je Ramona nee hoor gewoon Remona...)
"Emoties, trots en hele mooie woorden tekenen deze avond. Mijn topsport carrière is voorbij, maar het fotoboek met zelfs m'n eerste horde passage ooit erin tot aan de foto's van afgelopen jaar is echt heel bijzonder! Eerste wedstrijden bij de Spartaan, Europa cup wedstrijden, trainingskampen, toernooien en gezellige uitjes van de afgelopen 20 jaar bij elkaar gebundeld! En alle lieve woorden... Mocht ik ooit een keer mindere dag hebben dan weet ik welk boek ik ga lezen!"
Zelf kon ik er niet bij zijn. Wat is mij nou het meest bijgebleven? Dat Remona uiteindelijk is geslaagd als top atlete na een jarenlange studiereis die zo ongeveer bij mij begon. De lagere school waar basisvaardigheden worden aangeleerd en de middelbare school waar dieper op de zaken wordt in gegaan. Dat ze bij mijn CIOS&ALO-studiegenoot Ronald Vetter de laatste stap zette maakt het extra speciaal. Want ooit begonnen Vetter en Lenting samen na onze CIOS opleiding als districtstrainers in West 1: hij als specialist kogelslingeren en ik …….hoogspringen. Dat ze het Nederlands record van Mieke van Doorn (ook De Spartaan –sic!-) pakte was dus echt de kers op de taart.
De uitnodiging om bij dit afscheid te zijn was voor mij speciaal.De reactie van Remoon ook. (heet je Ramona nee hoor gewoon Remona...)
Het blijft fantastisch om jonge mensen zo te zien groeien. In de loop der tijden groeit het aantal maar ook het besef dat het niet zo normaal is. De jeugd verandert, de sport verandert en ik verander(de) ook. Dit is een momentje om in te lijsten en op te hangen in het kabinet van zoete herinneringen.
Heel jammer dat je er niet bij kon zijn. Je bijdrage in het fotoboek is heel bijzonder en treffend. Heel erg bedankt hiervoor.
Comments