wat schrijven

(beach scene (c) 2009 gl)
het komt er deze dagen niet echt van. even wat schrijven doe ik regelmatig. even een krabbel, een notitie, een idee. maar wat schrijven voor dit blog is lastig. een trip waar echt wel wat over te vertellen is maar ook teveel prive. dit blog is geen riool van wilde gedachten. laat staan een open boek van emoties. het is dus laveren tussen wel en niet. samen met c. breng ik de dagen door in ledigheid zo lijkt het op het oog. maar ondertussen bespreken we veel. zo veel dat we ook onze tijd nodig hebben en daar ruimte voor maken. vandaag zijn er twee geplande activiteiten: uurtje rekken op het strand. die tijd hebben we nodig want de spieren zijn stram en de gewrichten vaster dan ooit plus ergens later op de dag een circuitje. dat is alles vraagt u zich af? ja dat is alles. verder bepraten we verleden, heden en toekomst en kijken naar de russinnen die hier in grote getalen langs paraderen in oostblok mini (zo mini dat er nog slechts minimale bedekking is van de welving van de billen).
het wemelt nu van de russen en we verwachten binnen niet te gek lange tijd een zelfde invasie van de chinezen. deze bespiegelingen en brandende kwesties als wie won in 1971 het nederlands kampioenschap speerwerpen waar? en hoe bereken je vier miljoen keer zo zwaar als de zon? hoe hoog moet een vloedgolf van de sunami zijn om kilometers hetland in te komen bij een hoogte van 1meter boven anp? waarom zijn er wel thee maar geen wijnplantages op sri lanka? en hoe ging de aansturing in het britse rijk waar de zon nooit onder ging? zullen ons ook deze dag weer bezig houden.
dit naast triviale zaken: wat moeten we volgende maand doen, hoe regel je verhuur van huizen, het lijstje voor toespraken en hoe regel je je eigen agendabeheer.
ik ga maar weer wat schrijven. want die artikelen reeks moet er ook komen.