beugel
Felix deelt handtekeningen uit bij de prijsuitreiking van de super grand prix atletiek 2007 in Doha, Qatar 11-05-2007 (c) Gerard Lenting.Beugel.
In Helsinki bij het WK in 2005 vielen me twee jonge meiden (’85) op in de USA-ploeg. De een was een verspringster die volgens mij geen benul had van wat ze deed maar wel won: Tianna Madison. De ander was een hinde die ongeloofelijk soepel liep en er veel meer naturel uit zag dan op tv. Allyson Felix. Meestal zijn CvC en ik het niet direct met elkaar eens, maar deze keer wel.
Allyson Felix is geboren op de achttiende november. Dat geeft haar het sterrenbeeld: schorpioen. Een felle strijder. Het geboortejaar zoals gezegd is 1985 dus ze is nu 22. Met haar frele verschijnen kan ze ook vijftien zijn. Haar bijnaam ‘çhicken legs’ is uit een, zo lijkt, ver verleden. De benen zijn gespierd door de harde trainingen van coach Conolly. De vrouw die haar bracht: Pat Connolly. Nu wordt ze getraind door Bob Kersee. Volgens Connolly gedwongen door haar manager Renaldo ‘Skeet’ Nehemiah.
Felix kwam in 2003 in het nieuws toen ze rechtstreeks uit de schoolbanken een professioneel contract tekende als atlete. In 2004 liep ze in de tijdens de finale van de 200meter in Athene een wereld record junioren op de 200 meter: 22”18.
Pat Connolly. De naam die verbonden is aan Evelyn Ashford. En ze lijken een beetje op elkaar als je ze over het tartan ziet flitsen. Gisteren zag ik haar weer. Felix. Het beugelbekkie zoals we haar gekscherend in de Finse hoofdstad hadden genoemd. Ashford, uiteindelijk lid van vijf OS-teams, begon als enkeling op Roseville high school, was het enige vrouwelijke lid van het jongens team. Het lijkt dat Felix in de sporen van Ashford kan treden: als sprintster en estafetteloopster. Misschien dat ze in Osaka al in de twee estafetteteams kan staan.
Zoals gezegd gisteren zag ik Felix voor de tweede keer in actie in Doha. Gisteren deed ze dat met veel vertoon. Geen uiterlijk vertoon maar machtsvertoon. Ze heeft geen bliksemstart maar een versnelling die maar door lijkt te gaan. Ogenschijnlijk schakelt ze moeiteloos steeds een tandje bij. Zonder te haperen of terug te vallen. Zo won ze gisteren de ongebruikelijke dubbel: 100 en 400 meter. Op de persconferentie eerder in de week beloofde ze dat ze haar best zou doen. Goed gedaan zou ik willen zeggen want ze versloeg op de meet van de korte sprint Brooks van Jamaica. In de race liep ook Rugaya Al-Gassra. De jonge vrouw uit Bahrein loopt met hoofddoek een nationaal record en pr: 11”29. Op de volle tartanronde ging Felix voortvarend van start, vergeleken met de rest van het veld, en op de startlijn van de 200 had ze een ruime voorsprong. Waar iedereen dacht dat de rest van veld wel onderdoor zou komen in de bocht, liep ze ontspannen door.
Eerder dit jaar liep ze al een snelle 300 getuige de 36”33 indoor (9-02-2007 Fayetteville). Dit was mede het gevolg van het blessurejaar 2006. Nu kwam het uithoudingsaspect van de drie maanden hersteltrainingen haar goed van pas. Met de ontspannen op het gezicht liep ze gedecideerd op het rechte stuk voor de VIP tribune naar de overwinning. Vanaf de kant zag het er briljant uit. Makkelijk, sierlijk en onbevangen. Volgens Ato Boldon (sprinttrainer in dienst Saudi Arabie) die geanimeerd met de manager van zijn federatie zat te kletsen en ons liet meedelen in zijn observaties: “dit kan alleen bij de vrouwen”. De vergelijking met Michael Johnson viel al snel. Maar waar Felix gracieus, elegant is, was Johnson: hoekig en robuust. Ik zakte onderuit in de leren stoel en dacht aan haar rijtje pr’s.
Met dat rijtje is dus mis lijkt me zo: 7”32 op de 60, 11”04 op de 100, 22”11 op de 200, plus nu dus 50”40 op de 400 meter. Ik bedenk dat ik dit rekensommetje met mijn jongens deze week is langsgekomen. Zowel Thamer en Mohammed Eid moeten dit gezien hebben (ze waren met mij op de warming up baan) dus weten dat ook voor hen die lage vijftig mogelijk is.
Maar het lijkt me dat de het persoonlijke record op de 200 dit jaar zeker gaat sneuvelen gezien de tijden van gisteren. Van Felix gaan we nog meer horen, dat is slechts een kwestie van tijd.
In Helsinki bij het WK in 2005 vielen me twee jonge meiden (’85) op in de USA-ploeg. De een was een verspringster die volgens mij geen benul had van wat ze deed maar wel won: Tianna Madison. De ander was een hinde die ongeloofelijk soepel liep en er veel meer naturel uit zag dan op tv. Allyson Felix. Meestal zijn CvC en ik het niet direct met elkaar eens, maar deze keer wel.
Allyson Felix is geboren op de achttiende november. Dat geeft haar het sterrenbeeld: schorpioen. Een felle strijder. Het geboortejaar zoals gezegd is 1985 dus ze is nu 22. Met haar frele verschijnen kan ze ook vijftien zijn. Haar bijnaam ‘çhicken legs’ is uit een, zo lijkt, ver verleden. De benen zijn gespierd door de harde trainingen van coach Conolly. De vrouw die haar bracht: Pat Connolly. Nu wordt ze getraind door Bob Kersee. Volgens Connolly gedwongen door haar manager Renaldo ‘Skeet’ Nehemiah.
Felix kwam in 2003 in het nieuws toen ze rechtstreeks uit de schoolbanken een professioneel contract tekende als atlete. In 2004 liep ze in de tijdens de finale van de 200meter in Athene een wereld record junioren op de 200 meter: 22”18.
Pat Connolly. De naam die verbonden is aan Evelyn Ashford. En ze lijken een beetje op elkaar als je ze over het tartan ziet flitsen. Gisteren zag ik haar weer. Felix. Het beugelbekkie zoals we haar gekscherend in de Finse hoofdstad hadden genoemd. Ashford, uiteindelijk lid van vijf OS-teams, begon als enkeling op Roseville high school, was het enige vrouwelijke lid van het jongens team. Het lijkt dat Felix in de sporen van Ashford kan treden: als sprintster en estafetteloopster. Misschien dat ze in Osaka al in de twee estafetteteams kan staan.
Zoals gezegd gisteren zag ik Felix voor de tweede keer in actie in Doha. Gisteren deed ze dat met veel vertoon. Geen uiterlijk vertoon maar machtsvertoon. Ze heeft geen bliksemstart maar een versnelling die maar door lijkt te gaan. Ogenschijnlijk schakelt ze moeiteloos steeds een tandje bij. Zonder te haperen of terug te vallen. Zo won ze gisteren de ongebruikelijke dubbel: 100 en 400 meter. Op de persconferentie eerder in de week beloofde ze dat ze haar best zou doen. Goed gedaan zou ik willen zeggen want ze versloeg op de meet van de korte sprint Brooks van Jamaica. In de race liep ook Rugaya Al-Gassra. De jonge vrouw uit Bahrein loopt met hoofddoek een nationaal record en pr: 11”29. Op de volle tartanronde ging Felix voortvarend van start, vergeleken met de rest van het veld, en op de startlijn van de 200 had ze een ruime voorsprong. Waar iedereen dacht dat de rest van veld wel onderdoor zou komen in de bocht, liep ze ontspannen door.
Eerder dit jaar liep ze al een snelle 300 getuige de 36”33 indoor (9-02-2007 Fayetteville). Dit was mede het gevolg van het blessurejaar 2006. Nu kwam het uithoudingsaspect van de drie maanden hersteltrainingen haar goed van pas. Met de ontspannen op het gezicht liep ze gedecideerd op het rechte stuk voor de VIP tribune naar de overwinning. Vanaf de kant zag het er briljant uit. Makkelijk, sierlijk en onbevangen. Volgens Ato Boldon (sprinttrainer in dienst Saudi Arabie) die geanimeerd met de manager van zijn federatie zat te kletsen en ons liet meedelen in zijn observaties: “dit kan alleen bij de vrouwen”. De vergelijking met Michael Johnson viel al snel. Maar waar Felix gracieus, elegant is, was Johnson: hoekig en robuust. Ik zakte onderuit in de leren stoel en dacht aan haar rijtje pr’s.
Met dat rijtje is dus mis lijkt me zo: 7”32 op de 60, 11”04 op de 100, 22”11 op de 200, plus nu dus 50”40 op de 400 meter. Ik bedenk dat ik dit rekensommetje met mijn jongens deze week is langsgekomen. Zowel Thamer en Mohammed Eid moeten dit gezien hebben (ze waren met mij op de warming up baan) dus weten dat ook voor hen die lage vijftig mogelijk is.
Maar het lijkt me dat de het persoonlijke record op de 200 dit jaar zeker gaat sneuvelen gezien de tijden van gisteren. Van Felix gaan we nog meer horen, dat is slechts een kwestie van tijd.
bronnen:
Comments