salto nullo
Rens Blom was tot Helsinki de aardige jongen die 'toevallig' een indoor medaille op zijn conto had.
Daarvoor waren de (jeugd)tournooien veelal rampzalige herrineringen.
Uitglijden in bad, last van alles en nog wat, missen van aanvangshoogten of gewoon niet Qualificeren voor de finale.
In Helsinki kwamen deze beelden in mijn hoofd ook weer even voorbij.
Blommetje blommetje dacht ik (als variatie op Frank Snoeks Timmertje timmertje) toen hij huizen hoog over zijn aanvangshoogte sprong, maar dan wel in de derde poging! (doorlopen en niet doorkomen in de eerste twee....)
Toen de lat trilde, rond draaide, bleef bewegen op de vervolghoogte maar gewoon op de sinds enkele seizoenen ingekorte steunen bleef liggen kwam Rens in een uitermate comfortabele positie tercht.
Die positie werd na de eerste geslaagde (wederom zeer hoge)sprong op 5.80 zeer riant.
De uiterst aimabele Rens Blom uit Nederland werd wereldkampioen!!!!
In uiterst lastige omstandigheden (het stadion van Helsinki staat bij de polsstokhoogspringers als veraderlijk bekend en na de laatste verbouwing is het er niet beter op geworden) en met veel wind is alles vergeven en vergeten.
Rens is in mijn achting alleen nog maar gegroeid na het toernooi.
Bleef poseren, handtekeningen uitdelen en lachen. Maar haalde venijnig uit naar poseur Martin van Rooyen die als een mot op de spotlights af kwam. " Wil die man op een polsstoklengte afstand blijven bij mijn huldigingen", sprak de jongen uit munster geleen.
Zijn pa Wim zal trots op hem zijn dat hij dit zo onderkoeld kon zeggen.
Je bent zo goed als je laatste wedstrijd sprak hij later in de micorfoon van cors van den brink voor de radio. Super Rens, dacht ik.
Genomineerd voor het beste sportmoment door de IAAF deed rens in Aken een marktwedstrijd mee.
Rens Blom Wereldkampioen in Helsinki, waar ik het Wilhelmus mee zong, haalde geen aanvangshoogte. Het zij hem vergeven.
Tim Lobinger siegt in Aachen
Der Kölner Tim Lobinger hat mit dem Rückenwind von seinem Sieg am Sonntag beim ISTAF in Berlin nun am Dienstag auch vor 5.000 Zuschauern das Stabhochsprung-Meeting in Aachens Innenstadt bestimmt. Der WM-Fünfte setzte sich dort bei seinem 31. Saisonwettkampf mit 5,70 Metern durch.
Tim Lobinger ist derzeit auf der Siegerstraße (Foto: Chai)
Wie schon in der Bundeshauptstadt ließ er 6,01 Meter auflegen: „Ich bin der Überzeugung, dass ich in den nächsten Jahren diese deutsche Rekordhöhe schaffen kann. Ich habe den Stab, mit dem ich sechs Meter springen kann, immer mit dabei.“
Zweiter wurde in Aachen der Kornwestheimer Fabian Schulze (5,65 m). Der US-Amerikaner Daniel Ryland und Universiade-Sieger Björn Otto (LAV Bayer Uerdingen/Dormagen), dem beim ISTAF noch ein Stab gebrochen war, übersprangen jeweils 5,60 Meter. Danny Ecker (TSV Bayer 04 Leverkusen; 5,50 m) wurde Fünfter. Der niederländische Weltmeister Rens Blom lieferte einen „Salto Nullo“ ab.
Daarvoor waren de (jeugd)tournooien veelal rampzalige herrineringen.
Uitglijden in bad, last van alles en nog wat, missen van aanvangshoogten of gewoon niet Qualificeren voor de finale.
In Helsinki kwamen deze beelden in mijn hoofd ook weer even voorbij.
Blommetje blommetje dacht ik (als variatie op Frank Snoeks Timmertje timmertje) toen hij huizen hoog over zijn aanvangshoogte sprong, maar dan wel in de derde poging! (doorlopen en niet doorkomen in de eerste twee....)
Toen de lat trilde, rond draaide, bleef bewegen op de vervolghoogte maar gewoon op de sinds enkele seizoenen ingekorte steunen bleef liggen kwam Rens in een uitermate comfortabele positie tercht.
Die positie werd na de eerste geslaagde (wederom zeer hoge)sprong op 5.80 zeer riant.
De uiterst aimabele Rens Blom uit Nederland werd wereldkampioen!!!!
In uiterst lastige omstandigheden (het stadion van Helsinki staat bij de polsstokhoogspringers als veraderlijk bekend en na de laatste verbouwing is het er niet beter op geworden) en met veel wind is alles vergeven en vergeten.
Rens is in mijn achting alleen nog maar gegroeid na het toernooi.
Bleef poseren, handtekeningen uitdelen en lachen. Maar haalde venijnig uit naar poseur Martin van Rooyen die als een mot op de spotlights af kwam. " Wil die man op een polsstoklengte afstand blijven bij mijn huldigingen", sprak de jongen uit munster geleen.
Zijn pa Wim zal trots op hem zijn dat hij dit zo onderkoeld kon zeggen.
Je bent zo goed als je laatste wedstrijd sprak hij later in de micorfoon van cors van den brink voor de radio. Super Rens, dacht ik.
Genomineerd voor het beste sportmoment door de IAAF deed rens in Aken een marktwedstrijd mee.
Rens Blom Wereldkampioen in Helsinki, waar ik het Wilhelmus mee zong, haalde geen aanvangshoogte. Het zij hem vergeven.
Tim Lobinger siegt in Aachen
Der Kölner Tim Lobinger hat mit dem Rückenwind von seinem Sieg am Sonntag beim ISTAF in Berlin nun am Dienstag auch vor 5.000 Zuschauern das Stabhochsprung-Meeting in Aachens Innenstadt bestimmt. Der WM-Fünfte setzte sich dort bei seinem 31. Saisonwettkampf mit 5,70 Metern durch.
Tim Lobinger ist derzeit auf der Siegerstraße (Foto: Chai)
Wie schon in der Bundeshauptstadt ließ er 6,01 Meter auflegen: „Ich bin der Überzeugung, dass ich in den nächsten Jahren diese deutsche Rekordhöhe schaffen kann. Ich habe den Stab, mit dem ich sechs Meter springen kann, immer mit dabei.“
Zweiter wurde in Aachen der Kornwestheimer Fabian Schulze (5,65 m). Der US-Amerikaner Daniel Ryland und Universiade-Sieger Björn Otto (LAV Bayer Uerdingen/Dormagen), dem beim ISTAF noch ein Stab gebrochen war, übersprangen jeweils 5,60 Meter. Danny Ecker (TSV Bayer 04 Leverkusen; 5,50 m) wurde Fünfter. Der niederländische Weltmeister Rens Blom lieferte einen „Salto Nullo“ ab.
Comments