wind

vandaag was weer eens zo'n dag.
je kijkt naar buiten en denkt: he 't lijkt wel een beetje grijze dag.
je gaat naar buiten en ziet: het is stof
je voelt: de wind en kleine zandkorreltjes

de wind was dus gedraaid naar het noorden.
in huis klepperden de ventilatorklepjes en rammelden de deuren.
stof kruipt langzaam door kieren en gaten binnen.
bij de voordeur ligt een dun laagje
maar weer eens dweilen (met de kraan op)

het lijkt dus koud want grijs
je ziet herfst want wind
maar in werkelijkheid is het bedrog
want het was bijna veertig graden, de wind bracht slechts stof en geen verkoeling.

thuis gekomen na mijn ochtendloopje dus droog shirt, droge keel maar wel twee liter vocht kwijt.
en 's middags met een vriend even koffie drinken gaan we met de auto want het is erg warm.
als diana thuis komt is de wind gaan liggen en is de stof neergedaald.
"zo heeft het gestormd vandaag?" vraagt ze, als ze op de stoep een laagje zand ziet liggen.
ik heb net voor de tweede keer in huis de vloer nat afgenomen: "ja niks van gemerkt zeker als je binnen zit."

ik proest en nies nog maar een keer want het gaat niet in je ahum koude kleren zitten die warme wind in de zandbak.