marathon slag
Het weer was anders dan voorspeld. Het is bewolkt en ik besluit om niet te gaan fotograferen maar naar de live stream van de marathon te gaan kijken. Geluid uit. Want hoewel er drie oud atleten verslag doen is het in mijn oren te veel blabla.
Op de startlijst staan de namen en de persoonlijke records. Een paar scherp en een paar zonder. De scherpe van enige tijd terug en debutanten zijn er altijd op dit snelle parcours.
Ik zie een snelle en langzame 5km in beeld en verbaas me want zo zag het er niet uit. Motor bij Raymakers. Had beter bij de eerste vrouw kunnen blijven. Een kamikaze actie van haar blijft nu buiten beeld en dus haar lijden daarna ook.
Als de hazen uitstappen zijn bijna alle atleten met snelle tijden uit het verleden al afgezakt. Raakmakers ook, was bijvoorbaat kansloze actie denk ik bij mezelf. Met een gewone tijd was hij top tien geëindigd (als hij in gewone doen was geweest). Bij vrouwen loopt Inge de Jong een pr met een paar minuten. De kleuterleidster, hoe toepasselijk, is de beste Nederlandse. De Nederlandse marathon zit in de kleuter klas. Bijna niemand weet zich (de lagere school) te plaatsen voor internationale wedstrijden (middelbare school zeg maar). Om over hoger onderwijs, wat het meedoen in de top toch is, en dus medailles maar te zwijgen.
Is dat erg?
Ja en Nee.
De limiet voor toernooien is al enkele Olympiades gelijk. Gebaseerd op top 8 maar ook goed voor de pakweg top 30 op de seizoenlijst geschoond. Het IOC/IAAF wil echter 100 atleten aan de start. Dat lukt moeizaam want midden in de zomer is het niet lekker lopen. Dus richt de aandacht van de marathontop zich op voor- en najaar waar geld te verdienen is en niet op De Spelen.
Nederlanders proberen al tijden die limiet te halen in geregisseerde races in koele omstandigheden om zich vervolgens rijk te rekenen omdat ze dicht bij de limiet zitten. Ze vergeten dan dat onder die omstandigheden hele horden sneller lopen en dat van degene die dan wel op de OS verschijnen het een peulenschil is om een tijd te lopen die gelijk is aan de limiet van Nederland. Terzijde: Rio is wat dat betreft een leuke graadmeter als het gaat om marathontijden op het zuidelijk halfrond in de winter, terwijl het voor de noordelingen zomer is.
De slag op de marathon is ergens onder weg verloren. De winnaar is glorieus door het lint gegaan. Maar de tijden zijn niet in de buurt van wereld beste prestaties en/of records. Teleurstelling al om. Snelle tijden zijn echt wel mogelijk in Rotterdam. Maar om klasse aantetrekken moet je wel een goed netwerk hebben en ook geld. Het grote geld is er niet in Rotterdam dus moet je het doen met expertise van de organisatie. Snelle tijden zijn alleen ook weer verdacht, want doping. Dat zou zelfs kunnen gelden voor die op de startlijst stonden.
Een andere slag is die om de loper. Die slag is voor Rotterdam want van over de hele wereld komen lopers om op het snelle parcours hun trainingsarbeid te verzilveren over de klassieke afstand. Dat die tijden niet in de schaduw kunnen staan van tijden uit de glorie tijd van de Nederlandse wegatletiek is duidelijk. Dat mensen het geweldig vinden om een marathon te lopen en meer dan 3,5 uur onder weg te zijn gaat mijn pet te boven. Dat ze dat dan ook nog van de daken schreeuwen en denken een wereldprestatie geleverd te hebben is voor mij onvoorstelbaar. Ik denk even aan mijn groepje uit de Haarlemmermeer, allemaal tweede kans sporters, die gewoon samen trainden en tijden liepen die nu als super-geweldig-werelds worden betiteld op de sociale media. Om over Peter maar te zwijgen die met zijn pr toen net top tien op een NK liep maar nu gewoon medailles zou kunnen halen.
De slag om de marathon is een commercieel slagveld geworden. De sportieve doelen zijn schimmig. Kijken wat er verder nog staat te gebeuren dit Olympische jaar.
Op de startlijst staan de namen en de persoonlijke records. Een paar scherp en een paar zonder. De scherpe van enige tijd terug en debutanten zijn er altijd op dit snelle parcours.
Ik zie een snelle en langzame 5km in beeld en verbaas me want zo zag het er niet uit. Motor bij Raymakers. Had beter bij de eerste vrouw kunnen blijven. Een kamikaze actie van haar blijft nu buiten beeld en dus haar lijden daarna ook.
Als de hazen uitstappen zijn bijna alle atleten met snelle tijden uit het verleden al afgezakt. Raakmakers ook, was bijvoorbaat kansloze actie denk ik bij mezelf. Met een gewone tijd was hij top tien geëindigd (als hij in gewone doen was geweest). Bij vrouwen loopt Inge de Jong een pr met een paar minuten. De kleuterleidster, hoe toepasselijk, is de beste Nederlandse. De Nederlandse marathon zit in de kleuter klas. Bijna niemand weet zich (de lagere school) te plaatsen voor internationale wedstrijden (middelbare school zeg maar). Om over hoger onderwijs, wat het meedoen in de top toch is, en dus medailles maar te zwijgen.
Is dat erg?
Ja en Nee.
De limiet voor toernooien is al enkele Olympiades gelijk. Gebaseerd op top 8 maar ook goed voor de pakweg top 30 op de seizoenlijst geschoond. Het IOC/IAAF wil echter 100 atleten aan de start. Dat lukt moeizaam want midden in de zomer is het niet lekker lopen. Dus richt de aandacht van de marathontop zich op voor- en najaar waar geld te verdienen is en niet op De Spelen.
Nederlanders proberen al tijden die limiet te halen in geregisseerde races in koele omstandigheden om zich vervolgens rijk te rekenen omdat ze dicht bij de limiet zitten. Ze vergeten dan dat onder die omstandigheden hele horden sneller lopen en dat van degene die dan wel op de OS verschijnen het een peulenschil is om een tijd te lopen die gelijk is aan de limiet van Nederland. Terzijde: Rio is wat dat betreft een leuke graadmeter als het gaat om marathontijden op het zuidelijk halfrond in de winter, terwijl het voor de noordelingen zomer is.
De slag op de marathon is ergens onder weg verloren. De winnaar is glorieus door het lint gegaan. Maar de tijden zijn niet in de buurt van wereld beste prestaties en/of records. Teleurstelling al om. Snelle tijden zijn echt wel mogelijk in Rotterdam. Maar om klasse aantetrekken moet je wel een goed netwerk hebben en ook geld. Het grote geld is er niet in Rotterdam dus moet je het doen met expertise van de organisatie. Snelle tijden zijn alleen ook weer verdacht, want doping. Dat zou zelfs kunnen gelden voor die op de startlijst stonden.
Een andere slag is die om de loper. Die slag is voor Rotterdam want van over de hele wereld komen lopers om op het snelle parcours hun trainingsarbeid te verzilveren over de klassieke afstand. Dat die tijden niet in de schaduw kunnen staan van tijden uit de glorie tijd van de Nederlandse wegatletiek is duidelijk. Dat mensen het geweldig vinden om een marathon te lopen en meer dan 3,5 uur onder weg te zijn gaat mijn pet te boven. Dat ze dat dan ook nog van de daken schreeuwen en denken een wereldprestatie geleverd te hebben is voor mij onvoorstelbaar. Ik denk even aan mijn groepje uit de Haarlemmermeer, allemaal tweede kans sporters, die gewoon samen trainden en tijden liepen die nu als super-geweldig-werelds worden betiteld op de sociale media. Om over Peter maar te zwijgen die met zijn pr toen net top tien op een NK liep maar nu gewoon medailles zou kunnen halen.
De slag om de marathon is een commercieel slagveld geworden. De sportieve doelen zijn schimmig. Kijken wat er verder nog staat te gebeuren dit Olympische jaar.
Comments