klasgenoten
Het programma Klasgenoten met tegenwoordig Robert ten Brink (goed voor zo'n slordige zeven ton euro per jaar) ken ik niet. Ten Brink ken ik eigenlijk alleen maar van de radio de Noenshow bij de KRO. En een beetje als de stem van de Goed heiligman bij Frits Spits in de Avondspits, plus de presentator van all you need is love (en de spotjes over energie). Nee ik ken klasgenoten vooral met Koos Postema bij, ik dacht, de Vara.
Bij klasgenoten dacht ik vaak: dat overkomt mij nooit. Ik bedoel dat ik zo beroemd zal worden dat er dan een klas opgetrommeld moet worden met gasten die mij kennen. Zeker niet van de lagere school want dat was zo'n streng christelijke school (vrijgemaakt gereformeerd) dat bijna niemand toen uberhaupt tv keek laat staan had.
Behalve Itie dan. De zusjes Langeland waren buitenbeentjes. Niet alleen waren ze -net als ik- Nederlands Hervormd maar ook hadden ze geen vader meer. Dat plaatste ze in een apart kader.
Nu was ik in die tijd verliefd op de oudste van het stel Geertje. Die zat een klas hoger, intereessant, was heel aardig, beetje verlegen en heel knap; ze haalde altijd hoge cijfers.
Iets wat ik niet kon zeggen.
Bij mij in de klas zat Itie. Itie was heel stoer. Ze was meer een jongen dan een meisje in haar gedrag. Haalde kattekwaad uit als we uitstapjes hadden en had als een van de weinige meiden in de klas kort haar. En dan had je de jongste van het stel die weer een klas lager zat: Willy.
Goed jaren later, een aantal jaren terug beter gezegd, kreeg ik via Schoolbank.nl contact met Geertje. We spraken af, hielden contact en zo wil het toeval dat ik dus ook weer indirect contact heb met de zussen.
Goed beschouwd is Itie nu niet een dusdanig bekende kunstenaar dat ze in klasgenoten zou moeten opdraven (wat ze ook NOOIT zou doen schat ik zo) maar toch.
Binnenkort exposeert ze werk in Amsterdam.
Of haar klasgenoten komen kijken betwijfel ik (die lezen nog steeds enkel het Nederlands Dagblad, wat geen regel wijdt aan aardse zaken als kunst en sport) maar ik roep de trouwe volgers in Nederland op dit wel te overwegen.
Een kijktip:
http://artkitchen.altenter.nl/artist.php?id=106
Bij klasgenoten dacht ik vaak: dat overkomt mij nooit. Ik bedoel dat ik zo beroemd zal worden dat er dan een klas opgetrommeld moet worden met gasten die mij kennen. Zeker niet van de lagere school want dat was zo'n streng christelijke school (vrijgemaakt gereformeerd) dat bijna niemand toen uberhaupt tv keek laat staan had.
Behalve Itie dan. De zusjes Langeland waren buitenbeentjes. Niet alleen waren ze -net als ik- Nederlands Hervormd maar ook hadden ze geen vader meer. Dat plaatste ze in een apart kader.
Nu was ik in die tijd verliefd op de oudste van het stel Geertje. Die zat een klas hoger, intereessant, was heel aardig, beetje verlegen en heel knap; ze haalde altijd hoge cijfers.
Iets wat ik niet kon zeggen.
Bij mij in de klas zat Itie. Itie was heel stoer. Ze was meer een jongen dan een meisje in haar gedrag. Haalde kattekwaad uit als we uitstapjes hadden en had als een van de weinige meiden in de klas kort haar. En dan had je de jongste van het stel die weer een klas lager zat: Willy.
Goed jaren later, een aantal jaren terug beter gezegd, kreeg ik via Schoolbank.nl contact met Geertje. We spraken af, hielden contact en zo wil het toeval dat ik dus ook weer indirect contact heb met de zussen.
Goed beschouwd is Itie nu niet een dusdanig bekende kunstenaar dat ze in klasgenoten zou moeten opdraven (wat ze ook NOOIT zou doen schat ik zo) maar toch.
Binnenkort exposeert ze werk in Amsterdam.
Of haar klasgenoten komen kijken betwijfel ik (die lezen nog steeds enkel het Nederlands Dagblad, wat geen regel wijdt aan aardse zaken als kunst en sport) maar ik roep de trouwe volgers in Nederland op dit wel te overwegen.
Een kijktip:
http://artkitchen.altenter.nl/artist.php?id=106
Comments