49-er

49 oude sokken aan de lijn, voor de 50ste moet je binnen zijn.

Met het haar golvend in dike strengen tot in de knieholtes staat de Venus van Amaury Duval (1808-1885) op het strand. Bevallig plaatst ze haar linker voet voor de ander en ze drukt haar heup naar buiten zo volgt de glooiende lijn van haar lichaam die van heur haar. Haar platte buik en pronte borsten trekken in eerste instantie de aandacht maar dan zie je het ontbrekende detail: geen schaamhaar. De kenmerkende secundaire geslachtskenmerken bij de vrouw pubarche en okselhaar ontbreken!

In het Westen begon het scheren van okselhaar begin van de vorige eeuw rond 1915 in de VS en in de UK, toen enkele tijdschriften een geklede vrouw met geschoren oksels afbeeldden (nu is het okslehaar weer in). De verschillende vormen waarin het schaamhaar geschoren wordt, zoals een streepje, of klein driehoekje worden in de westerse cultuur vaak gezien als exotisch en modieus kwam tot bloei met de bikini. Terwijl helemaal kaal door de porno industrie tot norm werd verheven sinds de jaren zeventig.

Het scheren van okselhaar/schaamhaar is echter veel eerder begonnen in de Arabische landen. Niet in de Koran zelf maar in de Sunnah staat zoiets dat volwassen vrouwen en mannen hun oksels en schaamstreek minstens een keer in de veertig dagen behoren te scheren. Ik schat dat ze dat zelf doen maar gezichtshaar daarvoor zitten de mannen geduldig en veelvuldig bij de kapper. Baardjes in allerlei vormen en maten en volgens de laatste Golf mode trends. Voor de vrouwen zijn er schoonheidsalons in overvloed. Hier ter plekke vaak als saloon aangemerkt trouwens, hahaha.

“Heb je nog sex of golf je al?”

Nou scheer ik sinds ik hier in het Midden Oosten ben ook regelmatig daar beneden. En draag ik ook meer boxershorts. Het is gewoon te heet en dus zweet je de hele dag. Met geschoren ballen en onderbuik blijft de zweetlucht in ieder geval binnen de perken. Zeker als je er ook nog wat talkpoeder tegen aangooid. Voordeel is wel dat mevrouw Lenting het ook lekker vindt. Dat scheren is een fluitje van een cent en gewoon een kwestie van regelmatig bij houden anders gaat het door het zweten (en daar heb je het weer, de warmte) toch jeuken.

Lastiger is het met die andere haren die overal opduiken in de loop der jaren. Ik weet nog goed dat ik net in de dertig was en een haar ontdekte op mijn linker schouder. Een solitaire lange haar. Nu zitten er meer maar op de rechter schouder, echt een plukje. Ook is het borsthaar in de loop der jaren meer geworden, geen bos maar een verzameling zeg maar. Echter hier zitten nu ook van die stugge grijze haren tussen. Ook op mijn rug, gelukkig zie je dat zelf niet, zit er afentoe eentje. Met een grote grijns en sadistische blik trekt mevrouw Lenting die er dan uit.

Ik gaf nog les op het CIOS toen ik een keer getuige was van een gesprekje tussen de –toenmalige- receptioniste en adjunct directeur: Tineke en Ron. Tineke een goed gecoiffeerde en steeds wisselende tinten geblondeerde diep veertiger en Ron een flink kalende begin veertiger. Ron had net zijn bekende rondje Middenduin achter de rug en at dan in de loge (zo noemden we dat toen) bij Tien zijn lunchpakketje op. Hij was net bij de kapper geweest en die had ongevraagd ook de wenkbrauwen gedaan en pakte toen een puntige schaar om ook de oren te doen. “Dus ik zeg tegen die man, is dat nodig? Nou meneertje –hij zet een raar stemmetje op- op uw leeftijd zeker! en zo langzamerhand zitten er meer haren op je gezicht dan op je schedel” Ron keek beteutert en Tinke glimlachte lief.
Hier dacht ik aan toen bij mijn laatste bezoek aan de kapper hij ook opeens oor- en neusharen wegknipte.

Vijftig, da’s pas halverwege de honderd.

Die neusharen zijn verschrikkelijk. Meestal grijp ik op een nutteloos moment onverwachts maar ogenblikkelijk in: Plaats een duim onder de neusopening; beweeg dan mijn duim langzaam naar boven tot dat ik één of meerdere haren voel. Dan klem ik met de de nagel van mijn wijsvinger de haar of haren in. Druk daarbij de nagel hard in het topje van de duim en eindig met maximale grip en een ferme ruk. Tel tot slot, met een trotse blik, tussen de tranen en het niezen door, het aantal haartjes.

En die haren op de oren. Soms lijk ik wel een lynx . Ik haal het nog niet bij de mannen uit India/Sri Lanka die ik hier regelmatig zie. Waar hele stronken uit de oren groeien of lange haren op de oorlellen ontspruiten. Maar de laatste keer bij de kapper was hij voor ik het wist met de schaar in de weer en verwijderde uit de neusgaten en oorschelp enige haren. Ik zag Ron met zijn glimmende schedel in de receptie van het CIOS Overveen voor me. Ik dacht aan alle apparaten die te koop zijn om neusharen te verwijderen. Ik wilde dat ik Venus was. Kaal als teken van schoonheid en reinheid.
Maar nu met nog een jaar te gaan zal het eerder Sara zijn dan Venus die Abraham verwelkomt.

Oh ja. Die kapper is steeds sneller klaar want de haren worden bovenop dunner en minder. Dus het knippen en scheren is een soort van compenstatie. Ben ik toch voor 20 QR (4 euri) geknipt en geschoren. Op naar de vijftig want: The older the fiddler, the sweeter the tune.