ramadan gedachte
Gisteren moest ik even tanken.
Dus snel even doen.
Met de auto naar AlFurousia tankstation.
Deze is dichtbij en makkelijk te benaderen.
Het was warm in de auto want de zon had de stralen onder het afdakje door op de leren bekleding laten absorberen. Het stuur was nauwelijks vast te houden.
Snel maar even de raampjes naar beneden en de airco vol aan. Je krijgt dan zo’n stoot smerige warme lucht uit de roosterjes over je heen gestort die dan via het raam naar buiten gaan. Net zo lang tot dat de warme lucht van buiten weer naar binnen komt dan de raampjes snel omhoog en lekker de koelte over je handen en gezicht voelen van de onvolprezen airconditioning. Helaas is het tankstation zo dichtbij dat dit stadium niet wordt bereikt.
Daar moet het raampje al weer naar beneden: “Super full, please”, zeg ik tegen de pompbediende. Een aardige knul.
Hij kijkt naar me en zegt:”Very hot again, sir”, en lacht als hij mijn rode hoofd ziet. Ik knik. “Where are you from?” Ik zeg dat ik uit Nederland kom (“Very nice”) en informeer uit welk land hij komt. Uit India dus. “We have been there last year, in Goa”. Hij glimt, mooi dat we in India zijn geweest en Goa is erg mooi. “People go sunbathing, on beach, right?” Ja, knik ik.
“How is your Ramadan going”?, vraag ik hem. “Ok, sir”.
“Is it difficult?” No sir.
“U do Ramadan”? “No I am a Christian”, zeg ik.
“Ah, no problem, you pray, I pray, all same same”
Ik lach hem toe en denk ja zo simpele kan het zijn.
Als ik, omgerekend negen euro, heb afgerekend geef ik hem een euro fooi.
Een van de pijlers van de Islam is het geven aan armen, zeker in de Ramadan.
Zo draag ik ook mijn steentje bij.
Ik laat de pompbediende achter in de hitte en de benzinedampen.
Ondertussen maak ik een ommetje en geniet van de koelte in de auto.
Nog een paar dagen tot Garangao (het midden van ramadan) een feest wat lijkt op sint maarten.
Dus snel even doen.
Met de auto naar AlFurousia tankstation.
Deze is dichtbij en makkelijk te benaderen.
Het was warm in de auto want de zon had de stralen onder het afdakje door op de leren bekleding laten absorberen. Het stuur was nauwelijks vast te houden.
Snel maar even de raampjes naar beneden en de airco vol aan. Je krijgt dan zo’n stoot smerige warme lucht uit de roosterjes over je heen gestort die dan via het raam naar buiten gaan. Net zo lang tot dat de warme lucht van buiten weer naar binnen komt dan de raampjes snel omhoog en lekker de koelte over je handen en gezicht voelen van de onvolprezen airconditioning. Helaas is het tankstation zo dichtbij dat dit stadium niet wordt bereikt.
Daar moet het raampje al weer naar beneden: “Super full, please”, zeg ik tegen de pompbediende. Een aardige knul.
Hij kijkt naar me en zegt:”Very hot again, sir”, en lacht als hij mijn rode hoofd ziet. Ik knik. “Where are you from?” Ik zeg dat ik uit Nederland kom (“Very nice”) en informeer uit welk land hij komt. Uit India dus. “We have been there last year, in Goa”. Hij glimt, mooi dat we in India zijn geweest en Goa is erg mooi. “People go sunbathing, on beach, right?” Ja, knik ik.
“How is your Ramadan going”?, vraag ik hem. “Ok, sir”.
“Is it difficult?” No sir.
“U do Ramadan”? “No I am a Christian”, zeg ik.
“Ah, no problem, you pray, I pray, all same same”
Ik lach hem toe en denk ja zo simpele kan het zijn.
Als ik, omgerekend negen euro, heb afgerekend geef ik hem een euro fooi.
Een van de pijlers van de Islam is het geven aan armen, zeker in de Ramadan.
Zo draag ik ook mijn steentje bij.
Ik laat de pompbediende achter in de hitte en de benzinedampen.
Ondertussen maak ik een ommetje en geniet van de koelte in de auto.
Nog een paar dagen tot Garangao (het midden van ramadan) een feest wat lijkt op sint maarten.
Comments