ongeordend

vanochtend gelopen terwijl het nog flink aan het schemeren was. ook in mijn hoofd was het een schemerige bedoening. de gedachten gingen alle kanten op. diana is aan de slag in dubai. charles is druk met beijing. joyce gaat lekker op school. kelly d'r nieuwe huis bezoeken. schoolvakantie rond kerst. nog te boeken tafel voor kerst in het Sheraton. op het strand is binnenkort weer een swim run bike sportiviteit. de sportstower lijkt bijna klaar maar er zijn geluiden voor afbraak. ook voor het gloednieuwe winkelcentrum trouwens. een man in witte jurk rent een stukje mee. lastig lopen op geen sportschoenen. grijze sokken. nog steeds gewicht rond de tachtig kilo. ik loop redelijk makkelijk. hoe zou het zijn in de duinen. nu hier lekker windje en goede temperatuur. vandaag weer polsstok, deze keer met koord want volgende week wedstrijden. wat te boeken voor de OS kaarten zijn lastig te krijgen. schema is klaar. wijzigingen in atletiekprogramma verwerken. eerst maar eerste jaar van diana bij halcrow afwachten. charles bellen. nog acht afspreken met Joyce na schooltijd. cadeautjhe kopen voor de meiden ivm nieuwe huizen................

zo gingen de vier ronden voorbij terwijl in haarlem het volgende gebeurde aldus de oudste krant van kennemerland en omstreken: het haerlems dagblad-

Het was geen aangenaam weer, maar toch had een paar honderd mensen, overwegend ouderen, zondag de moeite genomen om de jaarlijkse herdenking van Hannie Schaft bij te wonen. Op 17 april 1945, drie weken voor de Duitse capitulatie, werd de Haarlemse verzetsstrijdster in de duinen gefusilleerd, 24 jaar oud.

In het Kenaupark staat haar beeld, gemaakt door verzetsvriendin Truus Menger-Oversteegen. Zondag was er een bijeenkomst in de Groenmarktkerk, gevolgd door een stille tocht naar het Kenaupark, waar bij het beeld kransen werden gelegd: met haar verzetskameraden als eersten. Een aantal jongeren droeg een portret van Hannie mee.