voor het eerst

Voor het eerst sinds zeg maar eenendertig maanden is er het gevoel: even naar Nederland. Het sluipt er een beetje in. Het sluimert. Maar opeens is het er. Eerst nog met als reden een congres maar later gewoon. Gewoon even in Nederland zijn. Met de Nederlandse dingen. Dan voel je ook direct het gemis. De wolkenlucht, de geur van nat gras, de kleuren van het groen. Maar ook nu de herfst heerst of de eerste nachtvorst en het gevoel met het seizoen. Ook al is het heerlijk om in november te trainen met dertig plus of 's avonds met 28 graden buiten te barbequen op zaterdagavond.
Maar lekker de duintraining op zondagochtend: vroeg op licht ontbijtje, krantje dan op de fiets naar de duinen, het weer opsnuiven en dan anderhalf uur bikkelen met als beloning een chocomelk en fris op de fiets terug.
Of even een bandje kijken. Snel even gekeken op de de sites en Stiels bestaat tien jaar, Ellen ten Damme in Patronaat en nog veel meer.
Gewoon even kletsen en bijkomen in Haarlem of Groningen.
Voor het eerst heb ik heimwee naar.
Deze week dus snel even bijtanken
voor het eerst