boodschappenlijstje

Het gemak van een lijstje is groot. Alleen al het opstellen helpt om de boodschappen te onthouden. Heb je meestal geen lijstje meer nodig.

Het wordt anders als je dat lijstje aan iemand anders meegeeft. Zo maakte ik een keer een boodschappenlijstje vooor I. en bij terugkomst was de verbazing groot: ik kon zo alles op volgorde pakken, wat handig. Tsja. Als je altijd de boodschappen doet weet je waar iets staat.

Meestal heb ik ook een lijstje in mijn portemonnaie zitten met nog aanteschaffen thrillers. Het is een speciaal lijstje. Sommige schrijvers mis ik nog een titel of van anderen weet ik alleen dat ze vijf sterren in de vn thrillergids hebben gekregen. Het is een feest om in bepaalde boekhandels dan rond te struinen met het briefje in de hand en afentoe een boek af te kunnen strepen.
Dit lijstje gaf ik mee aan mevrouw Lenting die voor een gepland kort bezoek naar Nederland ging. Enkele dagen later kreeg ik een bericht van bol.com dat de door mij (?) bestelde boeken onderweg waren. Wat bleek. Het hele lijstje was "gewoon" besteld! De lieverd.
Weg was mijn lijstje. Weg was een ah-erlebnis. Weg een gevoel van geluk als eindelijk The Company van Robert Littell uit 2000 gevonden heb.

Gelukkig is de nieuwe thriller gids van 2011 uit en heb ik nog een ander verlanglijstje met wat oudere titels. Die zal ik weer bij me houden. Ver weg van mevrouw Lenting en haar goede bedoelingen. Nu ligt er de komende tien keer gewoon een cadeautje te wachten in ons vakantiehuis. Ook leuk. Kan ik toch nog wat doorstrepen op mijn lijstje van gelezen.