GP
Alain Prost em Niki Lauda vormden het top duo in 1984. In hun McLaren-Porsches scheurden ze over het circuit van Zandvoort. Ik keek in de duinen en zag ze voorbij flitsen. Toen snel op de fiets naar huis en voor de tv de finish kijken: Lauda won. Zandvoort 'the greatest circuit for racing that F1 has ever known', zo beschreef een deskundige dit circuit. Maar na veel heisa met vergunningen, veiligheidseisen, reclameuitingen en nog veel meer mileu-eisen ging in 1986 de badplaats kopje onder.
Daar dacht ik dus aan toen ik zaterdag op Losail International Track de Grote Prijs van Qatar bezocht. Want ik ga bijna nooit naar gemotoriseerde sport. Nooit meer beter gezegd.
In mijn tiener jaren wel. Vooral omdat mijn vriend en oud klasgenoot er in uit blonk. Zelfs een keer Eruopees grasbaankampioen meen ik in de specialklasse! Ja de coureur Henk Snijder uit Slochteren was beroemd (net als de gebroerders Noordman in de zijspan, maar die konden ook hard kortebaan rijden op de schaats).
Dus nu op 25 kilometer va Doha een spiksplinter nieuw circuit. Waar de motoren met de klok mee ronden van 5.4km afleggen. Op de publieke tribune zie je natuurlijk het rechte stuk en een deel van het achter liggende bochtenstelsel: 10 rechtse en 6 linkse bochen. Op het rechte stuk van iets meer dan een kilometer met topsnelheden tussen 315-320km per uur
Het geluid was al overweldigend bij de eerste race maar nam alleen maar toe.
De pitspoezen. De meiden met de borden en vlaggen. En natuurlijk de geur van de benzinedampen.
Valentino Rossi was zaterdag op het circuit van Losail de hele race met zijn landgenoot Melandri in een felle strijd verwikkeld.
Tot vier ronden voor het einde leek dat gevecht om de tweede plaats te gaan, maar toen kon het duo profiteren van een dure uitglijder van koploper Gibernau. Rossi behaalde al zijn 78e GP-overwinning in zijn carrière.
Een geweldig gevecht!
In de verloting werden nog twee BMW auto’s en 2 BMW motoren verloot maar die gingne aan mijn neus voorbij.
Opvallend: 1. bijna alleen maar expats op de tribune; 2. weinig toeschouwers; 3. slechte catering.
Daar dacht ik dus aan toen ik zaterdag op Losail International Track de Grote Prijs van Qatar bezocht. Want ik ga bijna nooit naar gemotoriseerde sport. Nooit meer beter gezegd.
In mijn tiener jaren wel. Vooral omdat mijn vriend en oud klasgenoot er in uit blonk. Zelfs een keer Eruopees grasbaankampioen meen ik in de specialklasse! Ja de coureur Henk Snijder uit Slochteren was beroemd (net als de gebroerders Noordman in de zijspan, maar die konden ook hard kortebaan rijden op de schaats).
Dus nu op 25 kilometer va Doha een spiksplinter nieuw circuit. Waar de motoren met de klok mee ronden van 5.4km afleggen. Op de publieke tribune zie je natuurlijk het rechte stuk en een deel van het achter liggende bochtenstelsel: 10 rechtse en 6 linkse bochen. Op het rechte stuk van iets meer dan een kilometer met topsnelheden tussen 315-320km per uur
Het geluid was al overweldigend bij de eerste race maar nam alleen maar toe.
De pitspoezen. De meiden met de borden en vlaggen. En natuurlijk de geur van de benzinedampen.
Valentino Rossi was zaterdag op het circuit van Losail de hele race met zijn landgenoot Melandri in een felle strijd verwikkeld.
Tot vier ronden voor het einde leek dat gevecht om de tweede plaats te gaan, maar toen kon het duo profiteren van een dure uitglijder van koploper Gibernau. Rossi behaalde al zijn 78e GP-overwinning in zijn carrière.
Een geweldig gevecht!
In de verloting werden nog twee BMW auto’s en 2 BMW motoren verloot maar die gingne aan mijn neus voorbij.
Opvallend: 1. bijna alleen maar expats op de tribune; 2. weinig toeschouwers; 3. slechte catering.
Comments