toch nog een trainingkje

nergens naar toe, alle tijd van de wereld en dan toch in tijdnood komen.
het overkwam me gisteren.
weer zou ik haast zeggen.
het komt meer voor.
afijn.
geen omc (ouwe mannen circuit: 3 x 20 minuten op apparaten zonder schokbelastingen: fietsen, roeien en langlauf)
maar lopen op de Finnbahn en oefeningen.

het eerste rondje haakt een oude bekende aan. een klein mannetje met een shuffle.
hij doet me denken aan de vader van een atleetje in Uithoorn. A salaam mompel ik en denk even a salaam aleikum van Obama zijn speech. Hij lacht. Ongemerkt ga ik toch iets harder. Na 1500m stop ik maar hij dieselt door meestal doet hij een 10km loopje.
ik doe zwaai oefeningen aan het hek gedurende een minuut op acht.
sluit weer aan bij de diesel die te zwaar is maar voor mij een lekker hobbeltempo aanhoudt.
na weer een rondje doe ik wat oefeningen uit het loop-abc. krijg twee flesjes water van de verzorgingskar (die de hele avond rond rijdt! op de ronde van Aspire). de ene is om water in mijn nek te doen en de andere om wat te spoelen. drinken doe ik niet tijdens de training. het water is lekker (nestle) en nodig want de vochtigheidsgraad is laag en de zon schijn nog steeds, ik schat een graadje of veertig. al is het niet echt sterk door de sluierbewolking en sta ik in de schaduw met mijn oefeningen. ik doe nog wat coordinatieloopjes licht heuvel af zodat ik wat makkelijker een soort van sprintlooppas kan doen.
de shuffelende diesel is tot stilstand gekomen en wandelt naar zijn auto. ik steek mijn hand op, hij ook.
afsluitend rekken van de hamstings en ik wandel terug naar huis. bijna thuis komt ook de blauwe volvo cx70 de hoek om met mevrouw lenting aan het stuur en zijn we beiden dus om 18.00 bij ons huisje.
op naar een (koude) koffie bij starbucks